Gedompeld in het diepe, schaduwrijke groen van een bosrijke omgeving, staat CUPIDO met een afwachtende, licht bezorgde blik. De witte vleugels en de pijlen, zijn symbolen van macht, zijn aanwezig, maar zijn houding verraadt de enorme verantwoordelijkheid en de twijfel.

​In de schaduw van wat we denken te weten, houd CUPIDO zijn pijlen vast. Ze zijn geladen, maar de bestemming is onzeker. Wat is liefde nu echt? Is het de blikseminslag of de stille groei?

​Deze foto vangt het moment van de twijfel en stilte vóór de vlucht. Het is een reflectie op de zoektocht naar de essentie: de onschuld, de onzekerheid en de krachtige belofte die in elk hart schuilt.

Wat betekent liefde in onze moderne wereld, bestaat die wel en kunnen we haar nog vangen?

​CUPIDO is niet alleen de brenger, maar ook de zoeker.

Het heeft een paradox: de god van de liefde, omringd door duisternis, die zijn eigen pad moet vinden. De pijlen zijn er, de vleugels zijn er, maar de zoektocht naar wat 'ware' liefde is, maakt ons allemaal blind en zoekend.

​Liefde is geen rechte lijn. Soms staan we op afstand, verloren in de overweldigende wereld van het onbekende, niet wetende wie we moeten raken of waar we horen te zijn.

Soms is de bron dichtbij, maar lijken we onszelf blind te houden, bang voor de kwetsbaarheid van het zien.

Zelfs de brenger van liefde kan gebukt gaan onder de zwaarte ervan. Soms is de zoektocht overweldigend, de druk te groot, en vinden we troost in de stilte, afgewend van de wereld.

Ik vang een moment waarin CUPIDO niet langer de schutter is, maar degene die voelt, die worstelt met de complexiteit van emoties die hij zo vaak ontketent. Een moment van introspectie en misschien zelfs van verdriet, waarin de vraag 'wat is liefde?' niet langer alleen een intellectuele zoektocht is, maar een diep gevoelde last van het hart.